طنز کافی شاپانه

ساز نافلر از برون و تارلطفی از درون
کلبه ی لیلی درون و چشم رهرو اندرون

شعر از من فاصله میگیرد آنگاه که تو را دارم
شعر در من عقده ی فاصله هاست

آرام باش اسب چموش آرزوهای دور
آرام
از تیسفون که بگذریم
کورسوی چراغ کلبه لیلی پیداست

صد هزاران فضل داند از علوم
جان خود را می‌نداند آن ظلوم

داند او خاصیت هر جوهری
در بیان جوهر خود چون خری

که همی‌دانم یجوز و لایجوز
خود ندانی تو یجوزی یا عجوز

این روا و آن ناروا دانی ولیک
تو روا یا ناروایی بین تو نیک

قیمت هر کاله می‌دانی که چیست
قیمت خود را ندانی احمقیست

میزی برای کار
کاری برای تخت
تختی برای جان
جانی برای مرگ
مرگی برای یاد
یادی برای سنگ
این بود زندگی

حسین پناهی

ما تلفیق اجبار و اختیار و خاطره و تناقض یم
ما اشتراک سکون و حرکت و شتاب و تصادف یم
به کدامین سو نماز بریم در این اضداد

قدیما روی کاغذ مینوشتم . الان سالهاست که فقط دارم تایپ میکنم. اون وقتا یادمه اگه کاغذش کاهی بود یا اگه با مداد مینوشتم حس خیلی بهتری داشت. اه، لعنت به هرچی خاطرست.
این سر درد لعنتی هم مگه ول میکنه

گرد يک درياچه
سپيده دم را انتظار می کشند
هم شکارچی و هم مرغابی

تسودا کييوکو

"For what shall it profit a man, if he shall gain the whole world, and lose his own soul? "
Mark 8:36

انسان را چه سود که اگر جهانی را ببرد اما خود را ببازد. مرقس ۸:۳۶

"روز ها گر رفت گو رو باک نیست----- تو بمان ای آنکه چون تو پاک نیست"
نمیدونم چرا دوسش دارم با وجودی که باورش ندارم. گویی دوس دارم که اینجوری باشه. اما حیف. نه این اصلا ربطی به عدم تعادل حس و عقل نداره.
زمان پر ارزش ترین چیزی که دائم ازسوراخ جیبم میریزه. خیلی وقتا میخوام بگم قدر همین ،همین لحظه که کنار آتیش نشستیم و بدون. اما بعضی وقتا هم میخوام بگم:"روز ها گر رفت گو رو باک نیست ---- تو بمان ای آنکه چون تو پاک نیست".
چه جمع اضدادی رو در فهم ابتداییترین مفاهیم زندگی باید تجربه کرد .باز هم به آن میرسیم که به قول شاملو " هیچ چیز چرخ هیچ چیز نیست" من فکر میکنم که این تنها نوسان آونگ ذهن که فقط باید ازش مشتق زمان بگیری تا تنها به یک عدد مشخص در یک زمان مشخص برسی. به قولی:
"ساعتــی میــــــــــزان آنی ساعتــی موزون این ----- بعد ازین میزان خود شوتا شوی موزون خویش"